برخلاف بسیاری از واکسن‌های دیگر که حاوی یک پاتوژن عفونی یا بخشی از آن هستند، واکسن‌های ناقل ویروسی از یک ویروس بی‌خطر برای رساندن یک قطعه کد ژنتیکی به سلول‌های ما استفاده می‌کنند و به آنها اجازه می‌دهند پروتئین یک پاتوژن را بسازند.این سیستم ایمنی ما را آموزش می دهد تا به عفونت های آینده واکنش نشان دهد.
هنگامی که ما یک عفونت باکتریایی یا ویروسی داریم، سیستم ایمنی بدن ما به مولکول های پاتوژن واکنش نشان می دهد.اگر اولین برخورد ما با مهاجم باشد، یک آبشار دقیق تنظیم شده از فرآیندها گرد هم می آیند تا با پاتوژن مبارزه کنند و برای رویارویی های آینده مصونیت ایجاد کنند.
بسیاری از واکسن‌های سنتی یک پاتوژن عفونی یا بخشی از آن را به بدن ما می‌رسانند تا سیستم ایمنی بدن ما را برای مقابله با قرار گرفتن در معرض عوامل بیماری‌زا در آینده آموزش دهد.
واکسن های ناقل ویروسی متفاوت عمل می کنند.آنها از یک ویروس بی ضرر برای انتقال یک قطعه کد ژنتیکی از یک پاتوژن به سلول های ما برای تقلید عفونت استفاده می کنند.ویروس بی ضرر به عنوان یک سیستم انتقال یا ناقل برای توالی ژنتیکی عمل می کند.
سپس سلول های ما پروتئین ویروسی یا باکتریایی را که ناقل تحویل داده است می سازند و آن را به سیستم ایمنی بدن ارائه می دهند.
این به ما اجازه می دهد تا بدون نیاز به عفونت، یک پاسخ ایمنی خاص در برابر یک پاتوژن ایجاد کنیم.
با این حال، خود ناقل ویروسی با تقویت پاسخ ایمنی ما نقش دیگری را ایفا می کند.این منجر به واکنش قوی تری نسبت به زمانی می شود که توالی ژنتیکی پاتوژن به خودی خود تحویل داده شود.
واکسن Oxford-AstraZeneca COVID-19 از یک ناقل ویروسی سرماخوردگی معمولی شامپانزه‌ها به نام ChAdOx1 استفاده می‌کند که کدی را ارائه می‌دهد که به سلول‌های ما اجازه می‌دهد پروتئین اسپایک SARS-CoV-2 را بسازند.
زمان ارسال: مارس-24-2021